Камбожийн нийслэл Пномпень нь 1372 онд байгуулагдсан. Эртний домог ёсоор бол үүнийг Бендагийн хөшөө голын дэргэд хөвж байхыг харсан Пен гэлэнмаа байгуулжээ. Үүний дараа гэлэнмаа Меконгын эрэг дээр загас агнасан хөшөө суурилуулсан анхны сүмийг бий болгоход хувь нэмэр оруулсан байна.
Хотын түүх
Пномпенийг нийслэл гэж анх дурдсан нь XV зууны эхний хагасаас эхтэй. Чухам 1431 онд Поня Ят хаан Тайландын ялагдлаас зугтан хуучин нийслэл Агкор Том хотоос зугтжээ. Тус мужийн гол хотын статус Пномпенд дахин 73 жил үлджээ. Үүний дараа нийслэл бараг дөрвөн зууны турш өөр өөр хотуудад "тэнүүчилж" байсан бөгөөд зөвхөн 1866 онд энэ статусыг Пномпенд албан ёсоор олгосон байна.
Хорьдугаар зууны эхэн ба дараагийн дөрвөн арван жилийн хугацаанд хотын амьдралд жинхэнэ нээлт хийжээ. Энд сургууль, эмнэлэг, зочид буудал асар ихээр баригдаж, төмөр зам хөгжсөн. Жижигхэн тосгон жинхэнэ метрополис хот болон хувирчээ.
Вьетнамын дайн бол Пномпенийн хувьд жинхэнэ сорилт байв. Хойд Вьетнамын цэргүүд энд байрладаг байв. Түүнчлэн дүрвэгсдийн бүх урсгал энд цутгажээ. 70 -аад онд Пол Потын цуст машин нь Кхмер Ружийн эзэнт гүрний хувьд ашиггүй хүмүүсийг хядаж байв. Өнөөдөр Пномпен хотоос 15 километрийн зайд амиа алдсан хүмүүсийн дурсгал байдаг. Ченгэк хотод амь үрэгдсэн хэдэн зуун мянган хүнийг энд оршуулсан юм. Вьетнамаас ирсэн Камбожчууд болон тэдний хөршүүд хоорондоо олон тооны санал зөрөлдөөнтэй байсан ч германыг Пномпенээс хөөж гаргасан нь Вьетнамын арми байв. Үүнтэй холбогдуулан Камбожчууд хөршүүддээ хандах хандлага өөр өөр байдаг.
Пномпений дурсгалт газрууд
Туол Сленг; Мөнгөн пагода; Чоонг Эк бол Камбож улсын нийслэл хотын хамгийн алдартай газрууд юм. Эдгээр газруудын төлөө жуулчид Пномпенд ирж, эндээс олон зураг авч байна.
Туол Сленг бол зөвхөн нийслэлд төдийгүй улс даяар хамгийн алдартай музей юм. 1975 он хүртэл энгийн сургууль энд байрладаг байв. 1975-1979 онуудад эдгээр байранд Аюулгүй байдлын 21 -р шорон байрлаж байв. Бөөнөөр хорих лагерь оршин тогтнож байх хугацаанд 17 мянга гаруй хоригдлыг тамлан зовоожээ. Вьетнамын цэргүүд сургуулийг булаан авч, дотроос ердөө долоон амьд байгааг олж мэдэв. Дүрмийг унагасны дараа шорон хэвээр үлдсэн. 1980 онд музей байгуулагдсан бөгөөд өнөөг хүртэл үйл ажиллагаагаа явуулж байна. Энэхүү музейн чулуу, сантиметр бүр аймшигт гэмт хэргийг санагдуулдаг.
