Таталцлын тодорхойлолт
Старо-Улановичское оршуулгын газар бол Витебскийн хамгийн эртний еврейчүүдийн оршуулгын газар юм. Витебск дахь анхны еврей оршуулгын газрын түүх нь IV Владислав хааны зарлигаар эхэлсэн бөгөөд энэ нь Витебскийн еврей нийгэмлэгт 1633 онд газар нутгаа оршуулахаар гэтэлгэх боломжийг олгосон юм. Төрийн эрх мэдлийн залгамжлагч 1 -р III Собиески 1673 онд хаанчлалынхаа эхэнд засгийн эрхэнд гарсныхаа дараахан еврейчүүд оршуулгын газарт газардах эрхийг баталгаажуулжээ.
Гэсэн хэдий ч олон тооны еврейчүүд Витебск хотод амьдардаг байв. Удалгүй оршуулгын газар дүүрч, шинэ нас барагсдыг оршуулах газар байсангүй. Нутгийн иргэд шинэ газар худалдаж авахыг шаардаж хотын зөвлөлд хандсан боловч хотын эрх баригчид Оросын эзэнт гүрний иудейчүүдийн өмч хөрөнгийг хориглосон хуулиар хязгаарласан тул энэ асуудлыг хоёрдмол утгагүй шийдэж чадаагүй юм. Энэ хэргийг Сенатад шилжүүлж, хэдэн жилийн турш шийдвэрлэсэн. Шинэ оршуулгын газрыг зөвхөн 1909 онд эргүүлэн авахыг зөвшөөрөв.
Дэлхийн 2-р дайны үед Германы нацистууд Старо-Улановичскийн оршуулгын газарт бөөнөөр цаазаар авч, еврейчүүдийн булшны чулууг зэрлэгээр устгасан. Тиймээс оршуулгын газарт яг хэдэн булш байдгийг хэн ч мэдэхгүй.
Өнөөдөр Старо-Улановичское оршуулгын газар бол Витебск дахь цорын ганц еврейчүүдийн оршуулгын газар юм. Үлдсэн бүх зүйлийг, илүү эртний булшнуудыг Зөвлөлтийн эрх баригчид нураажээ. 1990 онд Витебск хотын Гүйцэтгэх хорооны шийдвэрээр энэхүү еврей оршуулгын газрыг мөн хаасан байна. Хуучин нутаг нэгтнүүдийн хандиваар оршуулгын газрын нутаг дэвсгэрийг бага зэрэг боловсронгуй болгож, шинэ хашаа барьжээ.
